Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka - szansą na optymalny rozwój
Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka, to:
- wielospecjalistyczne, kompleksowe i intensywne działania mające na celu stymulowanie funkcji odpowiedzialnych za rozwój psychomotoryczny i komunikację małego dziecka niepełnosprawnego lub zagrożonego niepełnosprawnością, od chwili jej wykrycia do czasu podjęcia przez dziecko nauki w szkole, a także
- pomoc i wsparcie udzielane rodzicom i rodzinie w nabywaniu przez nich umiejętności postępowania z dzieckiem w zakresie określonym przez indywidualny program wczesnego wspomagania.
Podmiotem oddziaływań jest małe dziecko o zaburzonym rozwoju psychoruchowym oraz jego rodzina. Wśród rodzin z małymi dziećmi, które wymagają udzielenia szybkiej i długotrwałej pomocy psychologiczno – pedagogiczno– logopedycznej, znajdują się:
- rodziny dzieci, u których stwierdzono poważne wady rozwojowe, zaburzenia metaboliczne i genetyczne, uszkodzenia zmysłów, mózgowe porażenie dziecięce itp.
- rodziny dzieci należących do tzw. grupy ryzyka okołoporodowego (nieprawidłowy przebieg ciąży i powikłany poród, niska waga urodzeniowa, występowanie niepokojących objawów neurologicznych wskazujących na uszkodzenie OUN itp.
- rodziny zaniepokojone opóźnieniem lub zakłóceniem tempa i dynamiki rozwoju dziecka (z danych statystycznych wynika, że 2% rodziców dzieci w wieku 0-3 lata ma uzasadnione obawy dotyczące prawidłowości rozwoju psychoruchowego dziecka).
Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka jest to nowe zadanie w polskim systemie Oświaty.
- jest nową formą pomocy dla małego dziecka niepełnosprawnego,
- nie zastępuje żadnej z form stosowanych dotychczas (np. pomocy psychologiczno-pedagogicznej, wychowania przedszkolnego),
- organizacja zajęć wczesnego wspomagania odbywa się na podstawie opinii o potrzebie wczesnego wspomagania wydawanej przez zespół orzekający w poradni psychologiczno-pedagogicznej.
Opinia o potrzebie wczesnego wspomagania powinna być wydawana (w oparciu o diagnozę zespołu orzekającego) wszystkim dzieciom, które tego potrzebują, to znaczy dzieciom o zaburzonym rozwoju psychomotorycznym na wniosek rodziców w oparciu o zaświadczenie lekarskie potwierdzające zasadność objęcia dziecka wczesnym wspomaganiem rozwoju.
Zakres wczesnego wspomagania rozwoju dziecka może dotyczyć:
- rozwoju motorycznego,
- stymulacji polisensorycznej,
- rozwoju mowy i języka,
- orientacji i poruszania się w przestrzeni,
- usprawniania widzenia, słuchu,
- umiejętności samoobsługi i funkcjonowania w środowisku.
Pomoc w stosunku do rodziców dotyczy:
- wsparcia w procesie pełnej akceptacji niepełnosprawnego dziecka,
- rozpoznawania jego zachowań i ich odpowiedniej interpretacji oraz prawidłowej reakcji na nie,
- instruktażu i poradnictwa w zakresie działań rewalidacyjnych,
- informowania o potrzebie wyposażenia dziecka w niezbędny sprzęt,